Ανακαλύπτοντας Ξανά τη Φωνή Μου στο Blog: Έμπνευση, Κοινότητα και η Απόλυτη Συνταγή για Αλατισμένη Σοκολάτα Crunch
Τον τελευταίο καιρό, βρίσκομαι σε μια περίεργη κατάσταση. Είναι δύσκολο να προσδιορίσω τι ακριβώς με απασχολεί, αλλά έχω πιάσει τον εαυτό μου να το λέει φωναχτά μερικές φορές αυτή την εβδομάδα σε φίλους (που τυχαίνει να είναι και bloggers): «Νιώθω ότι έχω χάσει τη φωνή μου.»
Όχι κυριολεκτικά, φυσικά, αλλά κατά μία έννοια, τον τελευταίο καιρό δυσκολεύομαι να κάνω κάτι που πάντα μου έβγαινε πολύ εύκολα: να γράφω για το φαγητό που αγαπώ να τρώω. Ξεκίνησα αυτό το blog πριν από τρεισήμισι χρόνια και κυριολεκτικά με άλλαξε. Ξέρω ότι ακούγεται δραματικό, αλλά πιστεύω ότι κάποιοι από εσάς που επίσης ασχολείστε με blogging ή έχετε βρει κάτι που μπορείτε να αποκαλέσετε δικό σας, μπορείτε να το καταλάβετε. Την εποχή που ξεκίνησα να “γράφω”, ήμουν μια σχετικά νέα μητέρα, στο σπίτι, φροντίζοντας δύο αξιολάτρευτα μικρά που απαιτούσαν στοργικά όλο μου τον χρόνο και την προσοχή μου, είτε επρόκειτο για τάισμα, αλλαγή πάνας, είτε απλά για παιχνίδι… και αυτό ήταν εντάξει. Αυτό είναι το να είσαι μαμά και ένιωθα απίστευτα ευλογημένη που μπορούσα να μείνω στο σπίτι και να κάνω όλα αυτά τα πράγματα όλη μέρα. Αλλά νομίζω ότι άλλοι μπορεί να το καταλάβουν όταν λέω ότι μερικές φορές, το να είσαι μαμά μπορεί να γίνει κάπως μοναχικό. Προσωπικά, χρειαζόμουν κάτι να κάνω εκτός από τα “μαμαδίστικα” πράγματα, και το blogging για το φαγητό μου άνοιξε έναν εντελώς νέο κόσμο. Το αστείο είναι ότι όταν ξεκινάς ένα blog, δεν έχεις ιδέα αν κάποιος το διαβάζει πραγματικά, και αυτό είναι εντάξει. Τελικά, κάποιος αρχίζει να το διαβάζει, και στην περίπτωσή μου, αυτοί που άρχισαν να διαβάζουν το blog μου πριν από τρεισήμισι χρόνια έχουν γίνει στην πραγματικότητα πολύ καλές “φιλίες στην πραγματική ζωή” σήμερα, και το εκτιμώ απόλυτα. Η κοινότητα που χτίστηκε γύρω από την αγάπη για το φαγητό και τη μοιρασιά ήταν κάτι που δεν περίμενα, αλλά έγινε ένα θεμελιώδες κομμάτι της προσωπικής μου ευτυχίας και έμπνευσης.
Τέλος πάντων… συγχωρέστε τις σημερινές μου ασυναρτησίες, υποθέτω ότι ένιωσα απλώς ότι έπρεπε να επεξεργαστώ αυτά που ένιωθα φωναχτά. Πιστεύω ότι ένα μέρος του λόγου που έχασα τη φωνή μου είναι ότι βρισκόμουν σε ένα μαγειρικό αδιέξοδο. Συμβαίνει σε όλους μας και θα το ξεπεράσω… όπως και σήμερα. Μόλις έχω φαγητό για να μιλήσω, όλα θα είναι καλά, ειδικά επειδή αποφάσισα ότι θα ξεπεράσω μερικά πράγματα όσον αφορά το blogging… όπως το να έχω τέλειες φωτογραφίες για παράδειγμα. Ένα από τα μεγάλα μου κολλήματα τελευταία είναι να βγάζω καλές φωτογραφίες του φαγητού μου… όλη η διαδικασία, από το να τραβήξω τη φωτογραφία μέχρι να την ανεβάσω στον υπολογιστή μου, να περάσω από τις πολλές λήψεις ενός πιάτου και μετά να διαλέξω την αγαπημένη μου, απλώς μου απορροφά όλη τη δημιουργική ενέργεια μερικές φορές! Το κυνήγι της τελειότητας στην φωτογραφία φαγητού μπορεί να γίνει εξαντλητικό και να αποσπάσει την προσοχή από την ίδια την ουσία της δημιουργίας και της μοιρασιάς. Ξοδεύω ατελείωτες ώρες προσπαθώντας να πετύχω τον ιδανικό φωτισμό, την τέλεια γωνία, την αψεγάδιαστη σύνθεση, και συχνά καταλήγω απογοητευμένη, νιώθοντας ότι το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ αρκετά καλό. Αυτή η προσπάθεια για το άψογο με έχει κρατήσει πίσω από το να μοιράζομαι συνταγές και ιστορίες, επειδή ένιωθα ότι έπρεπε πρώτα να γίνω επαγγελματίας φωτογράφος.
Και όμως, μερικές φορές οι αγαπημένες μου φωτογραφίες είναι αυτές που τραβιούνται με το iPhone μου, και μετά από μια γρήγορη επεξεργασία με διασκεδαστικές εφαρμογές κάμερας, είμαι έτοιμη… απλά δείτε αυτή την ανάρτηση που έκανα σχεδόν αμέσως αφότου μαγείρεψα το γεύμα μου. Το είπα τότε, και το λέω και τώρα, αυτό είναι το δικό μου είδος blogging! Το να μαθαίνω για τη φωτογραφία ήταν σίγουρα διασκεδαστικό, δεν ήξερα ΤΙΠΟΤΑ για τη λήψη φωτογραφιών όταν ξεκίνησα, οπότε απλά πρέπει να το αφήσω. Να αφήσω την τελειομανία, να αφήσω την πίεση, και να επικεντρωθώ ξανά στην ουσία του τι με έκανε να αγαπήσω το blogging στην αρχή: τη χαρά της δημιουργίας και της ειλικρινούς μοιρασιάς.
Λοιπόν, εδώ είναι το νόημα μου σήμερα… το πνεύμα του blogging, για μένα, ήταν πάντα η μοιρασιά. Η μοιρασιά ιδεών, η μοιρασιά φωτογραφιών, η μοιρασιά συνταγών, η μοιρασιά κομματιών του εαυτού μου. Απολαμβάνω πραγματικά να επισκέπτομαι άλλα blogs και να βιώνω τις “μοιρασιές” τους επίσης… είναι κάτι που έκανα πολύ λιγότερο τον τελευταίο καιρό λόγω πάρα πολλών περισπασμών (διαβάστε: Facebook και Twitter) και βάζω σκοπό να επιστρέψω στο διάβασμα και τις επισκέψεις πιο συχνά. Είναι η επιστροφή στα βασικά, υποθέτω. Πίσω σε αυτό που αγαπώ να κάνω… να μιλάω για φαγητό. Η κοινότητα των bloggers, η αλληλεπίδραση, η ανταλλαγή σχολίων και η αμοιβαία υποστήριξη είναι αυτό που κάνει το blogging τόσο ζωντανό και γεμάτο νόημα. Είναι μια αμφίδρομη σχέση όπου δίνεις και λαμβάνεις έμπνευση, γνώση και φιλία. Αυτή η αίσθηση του ανήκειν και της σύνδεσης είναι αυτό που μου είχε λείψει και αυτό που επιδιώκω να ανακτήσω.
Αυτή την εβδομάδα, μερικοί από τους φίλους μου bloggers μοιράστηκαν μαζί μου πράγματα που πιστεύω ότι αξίζει να μοιραστώ μαζί σας… και οι τρεις αυτές αναρτήσεις blog πραγματικά μου έμειναν και είμαι ευγνώμων που μοιράστηκαν μαζί μου. Με βοήθησαν να δω τα πράγματα από μια νέα οπτική γωνία και να βρω την επιβεβαίωση που χρειαζόμουν για να προχωρήσω. Η κοινότητα είναι πραγματικά ανεκτίμητη όταν χρειάζεσαι ώθηση ή απλά μια υπενθύμιση ότι δεν είσαι μόνος στις σκέψεις και τους αγώνες σου.
Η Sandy μου έστειλε ένα σημείωμα τις προάλλες μοιράζοντας αυτή τη στοχαστική ανάρτηση για την «τελειομανία»: Εξομολογήσεις Τελειομανών: Βρίσκοντας Ικανοποίηση και Ηρεμία στο Σπίτι και τη Ζωή που Έχετε. Αυτή η ανάρτηση χτύπησε ευαίσθητες χορδές μέσα μου, ειδικά τώρα που προσπαθώ να απελευθερωθώ από την πίεση να είμαι τέλεια σε κάθε πτυχή της ζωής μου, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας φαγητού. Ήταν μια υπενθύμιση ότι η ομορφιά βρίσκεται συχνά στην ατέλεια και ότι η πραγματική ευτυχία προέρχεται από την αποδοχή του εαυτού μας και του περιβάλλοντός μας όπως είναι.
Η Kim μοιράστηκε μια εξαιρετική συνέντευξη στο blog της σχετικά με την οργάνωση πριν χτυπήσει η τρέλα των διακοπών… πήρα τόσα πολλά πράγματα από αυτή την ανάρτηση, ειδικά ότι ΠΡΕΠΕΙ να ξεκινήσω τον προγραμματισμό γευμάτων μερικές μέρες τη φορά (για την ψυχική υγεία, άνθρωποι!!): Συνέντευξη με την “I’m an Organizing Junkie”. Αυτή η συμβουλή ήταν σαν μια αποκάλυψη για μένα. Με το χάος της καθημερινότητας και τις απαιτήσεις της μητρότητας, η οργάνωση των γευμάτων φαίνεται σαν ένας βράχος σωτηρίας. Η ιδέα του να οργανώνω τα πράγματα εκ των προτέρων, ακόμη και για λίγες μέρες, μπορεί να μειώσει σημαντικά το άγχος και να απελευθερώσει χρόνο για πιο δημιουργικές ασχολίες.
Και είμαι τόσο χαρούμενη που η Julie μου έστειλε ένα σημείωμα για να διαβάσω αυτή την ανάρτηση από τη Wenderly, είναι πολύ συγκινητική και απλά όμορφη (ακριβώς όπως η Miss Wendy)… πηγαίνετε να τη διαβάσετε: Λουλούδια Ημέρας Παράδοσης. Αυτή η ιστορία με άγγιξε βαθιά, υπενθυμίζοντάς μου τη δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης και τη σημασία των μικρών, καθημερινών στιγμών αγάπης και καλοσύνης. Είναι ιστορίες σαν αυτή που θυμίζουν γιατί αγαπώ τόσο πολύ την κοινότητα των bloggers, όπου οι άνθρωποι μοιράζονται όχι μόνο συνταγές, αλλά και κομμάτια της ψυχής τους.
…και φυσικά, μετά από όλα αυτά τα λόγια που γράφτηκαν εδώ, δεν μπορώ απλώς να σας αφήσω χωρίς κάτι να φάτε, έτσι δεν είναι; Και τι είναι ακόμα καλύτερο είναι ότι είναι ένα ΓΛΥΚΟ! Δεν έχω φτιάξει ένα γλυκό στην κουζίνα μου εδώ και δεν ξέρω πόσο καιρό, νομίζω ότι η κουζίνα μου και αυτό το blog μπορεί να πάθουν σοκ!
Μοιράζομαι αυτό το λαχταριστό σνακ με σοκολάτα crunch με φίλους απόψε σε ένα πάρτι με τσίλι… εμείς οι κάτοικοι της Φλόριντα θα απολαύσουμε μια λιχουδιά με το μικρό ψυχρό μέτωπο αυτό το Σαββατοκύριακο! Μπρρρ… το λατρεύω! Είναι η τέλεια δικαιολογία για να μείνουμε μέσα, να απολαύσουμε την παρέα και να γευτούμε αυτή την απίθανη γλυκό-αλμυρή λιχουδιά. Το Sea Salted Chocolate Crunch είναι τόσο εύκολο να φτιαχτεί και τόσο εντυπωσιακό στη γεύση, που σίγουρα θα γίνει το αγαπημένο σας σνακ για κάθε περίσταση. Η αντίθεση του πικρού-γλυκού της σοκολάτας με την αλμυρή πινελιά του θαλασσινού αλατιού δημιουργεί μια ακαταμάχητη εμπειρία γεύσης που θα ενθουσιάσει τους πάντες.
Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!
Sea Salted Chocolate Crunch Snack Mix
Συνταγή προσαρμοσμένη από το Eating Well
Συστατικά:
- 3 φλιτζάνια δημητριακά σίτου (όπως Chex) – επιλέξτε δημητριακά ολικής άλεσης για επιπλέον φυτικές ίνες και τραγανή υφή.
- 3 φλιτζάνια πρέτσελ, σπασμένα σε κομμάτια – προσθέτουν μια υπέροχη αλμυρή νότα και τραγανότητα.
- 2 φλιτζάνια ψημένα αμύγδαλα – τα αμύγδαλα προσθέτουν μια πλούσια γεύση ξηρών καρπών και πρωτεΐνη, κάνοντας το σνακ πιο χορταστικό.
- 1/2 φλιτζάνι ψημένοι σπόροι κολοκύθας (προαιρετικό) – ιδανικοί για ένα επιπλέον τραγανό στοιχείο και θρεπτικά οφέλη.
- 1 πλάκα πικρής σοκολάτας (εγώ χρησιμοποίησα Ghiradelli’s) – η πικρή σοκολάτα ισορροπεί τη γλύκα και προσφέρει μια πιο εκλεπτυσμένη γεύση.
- 2-3 μεγάλες πρέζες θαλασσινό αλάτι – το θαλασσινό αλάτι εντείνει τις γεύσεις και προσδίδει μια αναπάντεχη αλμυρή έκρηξη που αναδεικνύει τη σοκολάτα.
Οδηγίες παρασκευής:
- Σε ένα μεγάλο μπολ, συνδυάστε τα δημητριακά σίτου, τα σπασμένα πρέτσελ, τα ψημένα αμύγδαλα και τους σπόρους κολοκύθας (αν χρησιμοποιείτε). Ανακατέψτε καλά για να ομογενοποιηθούν όλα τα ξηρά συστατικά.
- Σε ένα πυρίμαχο μπολ, σπάστε τη σοκολάτα σε μικρά κομμάτια. Ζεστάνετε τη σοκολάτα στον φούρνο μικροκυμάτων για 20-30 δευτερόλεπτα. Αφαιρέστε και ανακατέψτε καλά με ένα κουτάλι ή σπάτουλα.
- Συνεχίστε να ζεσταίνετε τη σοκολάτα σε διαστήματα 20-30 δευτερολέπτων, ανακατεύοντας κάθε φορά, μέχρι η σοκολάτα να λιώσει εντελώς και να γίνει λεία και γυαλιστερή. Βεβαιωθείτε ότι δεν έχει μείνει κανένα κομμάτι άλιωτο.
- Περιχύστε τη λιωμένη σοκολάτα πάνω από το μείγμα των δημητριακών στο μεγάλο μπολ. Ανακατέψτε απαλά με μια σπάτουλα, φροντίζοντας όλα τα συστατικά να καλυφθούν ομοιόμορφα με σοκολάτα.
- Απλώστε το μείγμα σνακ με σοκολάτα σε ένα μεγάλο κομμάτι λαδόκολλας πάνω στον πάγκο της κουζίνας σας ή σε ένα ταψί. Φροντίστε να είναι σε μια ενιαία, λεπτή στρώση για να σκληρύνει ομοιόμορφα.
- Ενώ η σοκολάτα είναι ακόμα μαλακή, πασπαλίστε γενναιόδωρα 2-3 πρέζες θαλασσινό αλάτι πάνω από το μείγμα σνακ. Το θαλασσινό αλάτι θα κολλήσει καλύτερα στην υγρή σοκολάτα.
- Αφήστε το μείγμα να σκληρύνει σε θερμοκρασία δωματίου για περίπου 30 λεπτά, ή μέχρι η σοκολάτα να έχει στερεοποιηθεί πλήρως. Αν βιάζεστε, μπορείτε να το βάλετε στο ψυγείο για 15-20 λεπτά.
- Μόλις σκληρύνει, σπάστε το Sea Salted Chocolate Crunch σε κομμάτια και σερβίρετε.
Συμβουλές και Παραλλαγές:
- Επιλογή Δημητριακών: Αντί για δημητριακά σίτου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δημητριακά ρυζιού ή καλαμποκιού για διαφορετική υφή.
- Προσθήκη Ξηρών Καρπών: Πειραματιστείτε με κάσιους, πεκάν ή φουντούκια αντί για αμύγδαλα, ή προσθέστε ένα μείγμα για πιο πλούσια γεύση.
- Είδη Σοκολάτας: Για πιο γλυκό αποτέλεσμα, δοκιμάστε σοκολάτα γάλακτος, ή συνδυάστε πικρή και γάλακτος για μια ενδιάμεση γεύση.
- Έξτρα Πινελιές: Προσθέστε αποξηραμένα φρούτα (όπως cranberries ή σταφίδες) ή ακόμα και marshmallows στο μείγμα πριν περιχύσετε τη σοκολάτα.
- Αποθήκευση: Αποθηκεύστε το σνακ σε αεροστεγές δοχείο σε θερμοκρασία δωματίου για έως και μία εβδομάδα.