Τραγανές Μπουκιές Κοτόπουλου και Οργανική Καλλιέργεια: Μια Υγιεινή Συνταγή και Έμπνευση από τον Κήπο της Aggie
Αν αναζητάτε μια εξαιρετική, σπιτική εναλλακτική λύση για τις κατεψυγμένες μπουκιές κοτόπουλου που αγοράζετε από το σούπερ μάρκετ, τότε αυτή η συνταγή είναι ιδανική για εσάς. Είναι πανεύκολη στην εκτέλεση, γεμάτη γεύση και, το καλύτερο όλων, είναι εκπληκτικά υγιεινή!
Με την αυξανόμενη επιθυμία για πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές, πολλοί από εμάς ψάχνουμε τρόπους να απολαύσουμε τα αγαπημένα μας φαγητά με λιγότερες θερμίδες και περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Αυτές οι τραγανές μπουκιές κοτόπουλου όχι μόνο ανταποκρίνονται σε αυτή την ανάγκη, αλλά προσφέρουν και μια απολαυστική εμπειρία γεύσης που θα εντυπωσιάσει όλη την οικογένεια, ακόμα και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους.
Η μέθοδος πίσω από το ψήσιμο αυτών των μπουκιών κοτόπουλου είναι το “ψήσιμο στον αέρα” (air baking). Έμαθα αυτή τη μέθοδο παρακολουθώντας εκπομπές μαγειρικής και εντυπωσιάστηκα με το πόσο μεγάλη διαφορά έκανε στο ψήσιμο οτιδήποτε είχε παναριστεί. Σε αντίθεση με το τηγάνισμα, που απαιτεί μεγάλη ποσότητα λαδιού και μπορεί να κάνει το φαγητό βαρύ και λιπαρό, το ψήσιμο στον αέρα χρησιμοποιεί την κυκλοφορία του ζεστού αέρα για να δημιουργήσει μια απίστευτα τραγανή κρούστα, χωρίς την επιπλέον θερμίδες. Το αποτέλεσμα είναι ένα κοτόπουλο που είναι χρυσαφένιο, τραγανό εξωτερικά και ζουμερό εσωτερικά. Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα μεγάλο ταψί με χείλος και μια σχάρα ψύξης και είστε ένα βήμα πιο κοντά σε πραγματικά τραγανό παναρισμένο κοτόπουλο ή ψάρι για δείπνο. Αυτή η τεχνική είναι επίσης εξαιρετική για να ζεστάνετε ξανά φαγητά που έχουν παναριστεί, διατηρώντας την τραγανότητά τους.
Μου αρέσει να χρησιμοποιώ την γαλέτα Panko για αυτή την επιπλέον τραγανότητα, αλλά μπορείτε σίγουρα να χρησιμοποιήσετε κανονική, ψιλή γαλέτα και να έχετε ένα εξίσου καλό αποτέλεσμα. Η γαλέτα Panko, με τη μεγαλύτερη και πιο ακανόνιστη υφή της, απορροφά λιγότερο λάδι και προσφέρει μια πιο ανάλαφρη και τραγανή κρούστα. Πάντα αγοράζω απλή γαλέτα και την αλατοπιπερώνω μόνη μου με αλάτι, πιπέρι, σκόνη σκόρδου και μερικές φορές ιταλικά μυρωδικά, για να προσαρμόσω τη γεύση ακριβώς όπως μου αρέσει. Για αυτές τις μπουκιές κοτόπουλου, πρόσθεσα μια μικρή γλυκιά πινελιά πασπαλίζοντάς τες με σπιτική σάλτσα μουστάρδας με μέλι πριν τις παναρίσω. Θα μπορούσατε βέβαια να γίνετε δημιουργικοί και να τις πασπαλίσετε με βουτυρόγαλα ranch ή ακόμα και σάλτσα τεριγιάκι για να αλλάξετε λίγο τη γεύση τους. Αυτή η προσθήκη γεύσης πριν το πανάρισμα είναι το μυστικό για ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα, καθώς ενσωματώνει τη γεύση σε κάθε μπουκιά. Μπορείτε να πειραματιστείτε με διάφορες μαρινάδες ή σάλτσες για να βρείτε την αγαπημένη σας εκδοχή.
Τραγανές Μπουκιές Κοτόπουλου και Μια Ματιά στον Κήπο της Aggie
Συγγραφέας: Aggie’s Kitchen
Κατηγορία: Κοτόπουλο
Μέθοδος: Εστίες
Υλικά
- 500 γρ. κοτόπουλο, κομμένο σε μεγάλες μπουκιές
- Αλάτι και πιπέρι
- 2 – 3 γεμάτες κ.σ. μέλι
- 2 – 3 γεμάτες κ.σ. κίτρινη μουστάρδα
- Περίπου 1 φλιτζάνι Panko ή απλή γαλέτα, αλατοπιπερωμένη και αρωματισμένη με σκόνη σκόρδου κατά προτίμηση
- Αντικολλητικό σπρέι ή ελαιόλαδο
Οδηγίες
- Προθερμάνετε τον φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου (375 Fahrenheit).
- Σε ένα μπολ, ανακατέψτε καλά το μέλι με την κίτρινη μουστάρδα μέχρι να ομογενοποιηθούν πλήρως. Σε ένα μεγάλο, ρηχό πιάτο ή μπολ, απλώστε την αρωματισμένη γαλέτα. Αλατοπιπερώστε τα κομμάτια κοτόπουλου και περάστε τα απαλά από τη σάλτσα μελιού-μουστάρδας. Αφού τα περάσετε από τη σάλτσα, τοποθετήστε τα κοτόπουλα στη γαλέτα και πιέστε απαλά για να καλυφθούν ομοιόμορφα. Στη συνέχεια, τοποθετήστε τα παναρισμένα κοτόπουλα σε μια σχάρα ψύξης που έχετε βάλει μέσα σε ένα ταψί με χείλος. Ψεκάστε κάθε κομμάτι κοτόπουλου με αντικολλητικό σπρέι ή ραντίστε με λίγο ελαιόλαδο. Αυτό θα βοηθήσει στην επίτευξη της τέλειας χρυσαφένιας και τραγανής κρούστας.
- Ψήστε για περίπου 15-20 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν και να γίνουν τραγανά. Ο χρόνος ψησίματος μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος των κομματιών κοτόπουλου και τον φούρνο σας. Σερβίρετε αμέσως με την αγαπημένη σας σάλτσα. Είναι υπέροχες με σάλτσα μπάρμπεκιου, μια δροσερή σάλτσα γιαουρτιού ή ακόμα και απλά με λίγο λεμόνι.
Και τώρα, ας περάσουμε στον κήπο…
Εντάξει, ξέρω ότι έχω αναφέρει τον παππού μου αρκετά σε αυτό το blog. Είναι τόσο αξιαγάπητος και αν τον συναντήσετε, απλά θα τον λατρέψετε. Μεγάλωσε στη Σικελία και ήρθε στην Αμερική όταν η μητέρα μου ήταν 11 ετών. Ζει απίστευτα απλά και μαθαίνω νέα πράγματα από αυτόν κάθε φορά που είμαι μαζί του. Αγαπάει το κρασί του και αγαπάει το φαγητό του. Είναι ένας πολύ απασχολημένος “συνταξιούχος” άντρας… πάντα μαγειρεύει, καθαρίζει, φροντίζει το σπίτι του και το σπίτι της μητέρας μου, βοηθάει γείτονες… και ασχολείται με την κηπουρική. Νομίζω τον έχω ακούσει να λέει κάθε χρόνο ότι “δεν θα φτιάξει κήπο φέτος” επειδή είναι πάρα πολύ δουλειά… αλλά μετά, πριν το καταλάβετε, είναι τέλη χειμώνα και έχει ήδη σειρές ολόκληρες από πιπεριές, βασιλικό και ντομάτες να μεγαλώνουν από σπόρους σε γλάστρες σε όλη την αυλή του. Ο παππούς μου έχει έναν πραγματικά “πράσινο αντίχειρα”, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο γνωρίζω. Η αφοσίωσή του στη γη και η ικανότητά του να μετατρέπει έναν μικρό χώρο σε έναν παράδεισο βιολογικών προϊόντων είναι πηγή έμπνευσης για όλους μας. Μου διδάσκει ότι η υπομονή και η φροντίδα είναι τα κλειδιά για να ευδοκιμήσει οτιδήποτε, είτε πρόκειται για φυτά είτε για τη ζωή.
Ξεκίνησε τις ντοματιές του νωρίτερα φέτος και μου έδωσε δύο γλάστρες για να πάρω σπίτι. Πέρυσι ξεκίνησα έναν κήπο σε γλάστρες με κάποιες ντομάτες και πιπεριές, και για να είμαι ειλικρινής, ήμουν λίγο απογοητευμένη από τα αποτελέσματα. Τα φυτά δεν ευδοκίμησαν όπως περίμενα, και η παραγωγή ήταν περιορισμένη. Έτσι, φέτος, αφού είδα τους πολλαπλούς “μη-κήπους” του παππού μου, εμπνεύστηκα να ξεκινήσω έναν πραγματικό κήπο στη δική μου αυλή. Και είναι καλό που το έκανα, γιατί δεν είχα ιδέα ότι υπήρχαν πάνω από 30 μικρά φυτά ντομάτας να μεγαλώνουν σε αυτές τις 2 γλάστρες που μου έδωσε ο παππούς! Κατέληξα να φυτέψω 20 και έδωσα τα υπόλοιπα σε φίλους που αγαπούν την κηπουρική. Ήταν μια πραγματική αποκάλυψη να δω πόση ζωή κρυβόταν σε αυτές τις φαινομενικά απλές γλάστρες. Η διαδικασία της φύτευσης, της φροντίδας και της παρακολούθησης των φυτών να αναπτύσσονται μου έδωσε μεγάλη χαρά και μια αίσθηση σύνδεσης με τη φύση που δεν είχα νιώσει πριν. Κάθε μέρα, πήγαινα στον κήπο μου για να δω την πρόοδο, να αφαιρέσω ζιζάνια και να ποτίσω τα φυτά, νιώθοντας μια βαθιά ικανοποίηση.
(Μια ποικιλία από ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκύθια, αγγούρια, και κρυμμένα εκεί μέσα είναι και μια συκιά και καρπούζι!)
(Τα βότανά μου μαζί με ντοματίνια, ρόκα, κολοκυθάκια, κολοκύθια και ποικιλία πιπεριών)
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη να δω τι θα αναπτυχθεί σε αυτό το μικρό κομμάτι γης στην αυλή μου. Η κηπουρική έχει γίνει μια πηγή χαράς και γαλήνης για μένα, μια υπενθύμιση της ομορφιάς και της αφθονίας της φύσης. Καταλαβαίνω τώρα γιατί ο παππούς μου συνεχίζει να ασχολείται με τον κήπο, είναι στο αίμα του και προφανώς και στο δικό μου. Βλέπω όλο και περισσότερο τον παππού μου μέσα μου κάθε μέρα και απλά το λατρεύω. Η κληρονομιά του ζει μέσα από αυτή τη νέα μου αγάπη για την καλλιέργεια, και η ιδέα να μαγειρεύω με φρέσκα, βιολογικά προϊόντα από τον δικό μου κήπο με γεμίζει ενθουσιασμό. Το να βλέπεις κάτι να μεγαλώνει από έναν μικροσκοπικό σπόρο σε ένα φυτό που προσφέρει τροφή είναι μια εκπληκτική εμπειρία.
Ελπίζω να μοιραστώ μαζί σας πολλά γεύματα με τα λαχανικά και τα βότανα του κήπου μου. Θα σας κρατάω ενήμερους για την πρόοδο! Είμαι βέβαιη ότι ο κήπος μου θα προσφέρει άφθονα υλικά για νόστιμες και υγιεινές συνταγές, προσθέτοντας μια φρέσκια και αυθεντική γεύση σε κάθε πιάτο. Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερες σπιτικές απολαύσεις και ενημερώσεις από τον κήπο!
Και όπως πάντα, σας ευχαριστώ που διαβάσατε!